(Εικόνα: Frictional Games)
Τόσα πολλά παιχνίδια παίρνουν την ετικέτα «τρόμου», αλλά δεν τα φοβάμαι συχνά. Πάρτε για παράδειγμα το φετινό Alan Wake 2. Είναι ένα υπέροχο θρίλερ με μερικές πραγματικά τρομακτικές στιγμές, αλλά κατά τα άλλα το μεγαλύτερο τρόμο ήταν τα FMV jump scares που έμοιαζαν με εκείνα τα παλιά βίντεο τρολ στο YouTube, όπου ένα πρόσωπο εξορκιστή δεν θα έβγαινε από το πουθενά. Cynthia Weaver, σε ειδοποιεί: αν μου το τραβήξεις άλλη μια φορά, θα σου δείξω ένα πιστόλι φωτοβολίδας και θα πατήσω τη σκανδάλη.
κωδικός fallout 4Προσωπική Επιλογή
(Εικόνα: Μέλλον)
Εκτός από τα κύρια βραβεία Game of the Year Awards 2023, κάθε μέλος του Game Geek HUBteam λάμπει στο προσκήνιο σε ένα παιχνίδι που αγάπησε φέτος. Θα δημοσιεύσουμε νέες προσωπικές επιλογές, μαζί με τα κύρια βραβεία μας, όλο τον υπόλοιπο μήνα.
Όλα αυτά σημαίνει ότι το Amnesia: The Bunker με τρόμαξε πραγματικά από την αρχή μέχρι το τέλος. Η σταθερή, συντριπτική ατμόσφαιρά του και η εκπληκτική τεχνητή νοημοσύνη του τέρατος ουσιαστικά με τρόμαξαν πολύ για να συνεχίσω να παίζω, αλλά είμαι τόσο χαρούμενος που το έκανα.
Είναι ένα οικείο παιχνίδι, ακόμη περισσότερο από την ξεκάθαρη έμπνευσή του, Alien: Isolation. Αλλά δεν υπάρχουν παράξενα ανδροειδή που να μειώνουν τον χορό σας με έναν κεντρικό ανταγωνιστή: ένα κακοσχηματισμένο θηρίο (ο Frictional το αποκαλεί Stalker) που σέρνεται στους τοίχους αυτού του φρικτού μέρους. Υπάρχει μια αξιοσημείωτη (και πολύ ωραία) περίπτωση όπου συναντάτε έναν βρωμερό άντρα σε μια τρύπα, αλλά είναι μια διασκεδαστική ιστορία και δεν απομακρύνεται από τον βασικό βρόχο του παιχνιδιού.
Ο Stalker θα περιπολεί ενεργά το καταφύγιο στο παρασκήνιο της εξερεύνησής σας. Χρησιμοποιεί ένα σύστημα σηράγγων για να κινείται πιο γρήγορα από ό,τι μπορείτε, και η μόνη οπτική απόδειξη αυτού του μικρού υπόγειου αυτοκινητόδρομου που γνωρίζουμε είναι οι δυσοίωνες τρύπες του ποντικιού σε μέγεθος ανθρώπου στους τοίχους.
Καταλαβαίνω ότι ποτέ δεν απογοητεύεται πλήρως— πάντα ψάχνει, γυρίζει πάνω σου, με την άφιξή του στην άμεση γειτνίασή σου να προαναγγέλλεται από το ξύσιμο και το βογγητό στους τοίχους.
(Εικόνα: Frictional Games)
Εκτός της σειράς Thief, το The Bunker έχει μερικές από τις καλύτερες συνδέσεις του παιχνιδιού με τον ήχο που έχω δει ποτέ, με το Stalker να τηλεγραφεί ξεκάθαρα το επίπεδο συναγερμού του χωρίς να απαιτείται στοιχείο διεπαφής χρήστη. Οι οβίδες και οι πυροβολισμοί έξω από το καταφύγιο με κρατούσαν συνεχώς σε αιχμή, περιπλέκοντας αυτό το σύστημα έγκαιρης προειδοποίησης, ενώ το σάλο που έκανα κατά την εξερεύνηση μπορούσε σταδιακά (ή απότομα) να τραβήξει την προσοχή του Stalker.
Όλη η ανοιχτή χαρά slapstick του Deus Ex ή του Dishonored είναι εδώ αν είστε πρόθυμοι να το αναζητήσετε.
Σε όλο αυτό το άγχος προσθέτει και η γεννήτρια, την οποία εύστοχα ονόμασε ο Leon Hurley στο GamesRadar «ο πραγματικός τρόμος» του The Bunker . Η διατήρηση του πράγματος με καύσιμο διατηρεί τα φώτα αναμμένα, μειώνοντας τον κίνδυνο συναντήσεων Stalker και σώζοντάς σας από το προχωρημένο σκοτάδι αυτού του άθλιου λάκκου.
The Itchy and Scratchy Show
Μόλις και μετά βίας ξέσπασα τις καθηλωτικές τεχνικές επίλυσης προβλημάτων sim που είναι θαμμένες σε αυτό το παιχνίδι. Το άθλιο περίστροφό σας για τον 1ο Παγκόσμιο Πόλεμο είναι το μαρκίζο εργαλείο κατά του Stalker στο ρεπερτόριό σας, αλλά αν μπορείτε να διατηρήσετε το μυαλό σας αρκετά για να είστε δημιουργικοί, υπάρχουν τόσα πολλά που μπορείτε να κάνετε για να κλοκάρετε αυτόν τον ανατριχιαστικό τύπο.
Μόλις βρείτε μια μάσκα αερίου, οι χειροβομβίδες γίνονται ένα εύχρηστο εργαλείο διαφυγής: τρέχετε στο σύννεφο και το Stalker δεν μπορεί να ακολουθήσει. Μπορείτε να μπλοκάρετε τις σήραγγές του με κιβώτια για να το επιβραδύνετε, να παρασύρετε το Stalker σε παγίδες που άφησαν οι νεκροί σύντροφοί σας, να φτιάξετε τις δικές σας παγίδες με γενναιόδωρα τοποθετημένα εκρηκτικά βαρέλια βιντεοπαιχνιδιών, η λίστα συνεχίζεται. Μόλις ξεπεράσετε την απολύτως καταπιεστική ατμόσφαιρα (την οποία δεν έχω κάνει ακόμα), μπορείτε να μετατρέψετε το The Bunker σε μια προσαρμογή βιντεοπαιχνιδιών του Tom and Jerry.
fast run cheat gta 5
(Εικόνα: Frictional Games)
Δεν ξέρω αν θα επιτύχω ποτέ αυτό το επίπεδο μαεστρίας immsim με το The Bunker, αλλά μου αρέσει που είναι εκεί. Όλη η ανοιχτή χαρά slapstick του Deus Ex ή του Dishonored είναι εδώ αν είστε πρόθυμοι να το αναζητήσετε. Αυτό το επίτευγμα με έχει επίσης ενθουσιάσει για το τι ακολουθεί από τα Frictional Games.
Το Bunker έχει ένα υπέροχο, κλασικό νήμα τρόμου στην καρδιά του, αλλά βρήκα τον εαυτό μου να χάσει τα πραγματικά εκεί έξω, φιλοσοφικά πράγματα που μπορείτε να βρείτε στο προηγούμενο έργο του Frictional, όπως το Penumbra ή το Soma. Εάν ο προγραμματιστής συνεχίσει να πιέζει προς αυτήν την κατεύθυνση της ελευθερίας των παικτών με τα μελλοντικά του παιχνίδια, ενώ επιστρέφει στην αίσθηση του κοσμικού τρόμου που διευρύνει το μυαλό που λαχταρώ, θα μπορούσαμε να έχουμε μερικά νέα κλασικά τρόμου στον ορίζοντα. Ίσως αυτό είναι το καλύτερο πράγμα για το The Bunker: Είναι ήδη ένα υπέροχο παντελόνι, ενώ ανοίγει επίσης την πόρτα σε ακόμη πιο φρικτά πράγματα στο μέλλον
