(Εικόνα: Tyler C. / Blizzard)
Δεν πρέπει να νικήσεις ένα αφεντικό 20 επίπεδα υψηλότερα από εσένα στα περισσότερα RPG, πόσο μάλλον στο Diablo 4. Μόλις το έκανα, μαζί με έναν στρατό από σκελετούς, στην πιο κομβική σεζόν του. Δεν ήταν ιδιαίτερα δύσκολο να το καταφέρεις, αλλά θα χρειαζόταν ένα σπάσιμο του παιχνιδιού για να το κάνεις πριν από ένα χρόνο. Η 4η σεζόν του Diablo 4 —και η τεράστια λίστα με μόνιμες αλλαγές στο παιχνίδι— μπήκε τελικά στο action RPG που πάντα ήλπιζα ότι θα ήταν.
Υπάρχουν 10.000 γραμμές από σημειώσεις ενημέρωσης κώδικα που μπορείτε να διαβάσετε αν θέλετε, αλλά η ουσία της ενημέρωσης είναι ότι κάθε τάξη είναι εκθετικά πιο ευέλικτη από ό,τι πριν. Οι νεκρομάντες έχουν υποφέρει εδώ και καιρό μια ζωή με σκελετικά τσιράκια που καταρρέουν μόλις μπείτε σε ένα δωμάτιο. Τώρα, ουσιαστικά φοράνε την ίδια πανοπλία με εσάς, κάτι που τους έκανε τόσο ισχυρούς που έκανα μια κίνηση speedrunner και έσπασα την κανονική διαδρομή μέσα στο παιχνίδι.
Το Diablo 4 που κυκλοφόρησε λίγο λιγότερο πριν από ένα χρόνο δεν θα το επέτρεπε να συμβεί αυτό. Ο σχεδιασμός έδωσε έμφαση στη μάχη στιγμής: αποφυγή επιθέσεων και προσεκτική χρήση ικανοτήτων. Το Loot επιβαρύνθηκε από μια σειρά από στατιστικά στοιχεία που δεν σήμαιναν τίποτα και ήταν αδιανόητα για την οικοδόμηση ενός χαρακτήρα. Γιατί κάποιος να θέλει να είναι πραγματικά καλός στο να προκαλεί ζημιά στους εχθρούς μόνο όταν πρόκειται να πεθάνουν; Ενώ ένιωθα ωραίο να αποφεύγεις το ρολό σαν να έπαιζα το Dark Souls, το να βρίσκεις καλά λάφυρα —σε ένα παιχνίδι που είχε σχέση με αυτό— ήταν σαν να λύνεις γρίφους.
Αυτή η εποχή του Diablo 4 τελείωσε επιτέλους. Δεν είναι πλέον πολύτιμο για μια υγιή ισορροπία μεταξύ μηχανικής ικανότητας και ισχυρού εξοπλισμού. Έχετε τον έλεγχο σε αυτό τώρα καθώς επιλέγετε ανάμεσα σε loot με στατιστικά που σαφώς συνεργάζονται με τις ικανότητές σας. Μέσα σε λίγες ώρες από την έναρξη της 4ης σεζόν, διχάστηκα μεταξύ της προσθήκης ενός στατιστικού στο κολιέ μου που έκανε τα minions μου πιο δυνατά ή ενός που με έκανε να τρέχω πιο γρήγορα. Κάνει μόνο μια μικρή διαφορά στα πρώτα επίπεδα, αλλά είναι μια επιλογή που σας αναγκάζει να σκεφτείτε τι είδους χαρακτήρας θέλετε να είστε και πώς θα πρέπει να παίξετε γύρω από αυτό που εγκαταλείπετε.
(Εικόνα: Tyler C. / Blizzard)
Είναι η εποχή των νεκρομαντείων και των νεκρών στρατευμάτων τους, οπότε έβγαλα τα αγόρια μου σε κόκαλο. Ήταν λίγο τσιμπημένο να μην είχα αυτή την ώθηση στην ταχύτητα κίνησης, αλλά τα πιο δυνατά τσιράκια μου ασήμαναν το αφεντικό που δεν έπρεπε να σκοτώσω σε τόσο χαμηλό επίπεδο. Υπήρχαν μερικές κοντινές κλήσεις όπου λίγη επιπλέον ταχύτητα θα με άφηνε να φύγω από μια τηλεγραφική επίθεση, αλλά ενώ εστίαζα σε αυτό, οι σκελετοί μου κατέστρεψαν το αφεντικό σε λιγότερο από ένα λεπτό.
Επιτέλους ο Diablo επέστρεψε
(Εικόνα: Tyler C. / Blizzard)
Στην 4η σεζόν, κάθε κατασκευή λειτουργεί ενώ ανεβαίνετε επίπεδο.
Ένα καλό RPG δράσης θα σας αφήσει να νιώσετε ότι παραβιάζετε τους κανόνες και θα σας δώσει πολλές ευκαιρίες να αλλάξετε γνώμη σχετικά με το πώς θέλετε να το κάνετε. Η εστίαση της 4ης σεζόν στο Helltide , εκδηλώσεις ανοιχτού κόσμου που ρίχνουν δαίμονες υψηλού επιπέδου σε μια περιοχή κάθε ώρα, είναι φτιαγμένο για να σας εκπλήσσει. Οι Helltides ήταν πάντα το καλύτερο χαρακτηριστικό του Diablo 4: λούζουν μια ολόκληρη περιοχή του χάρτη με αίμα και κατέχουν NPC σε κοντινές πόλεις για να γονατίσουν και να λατρεύουν τους δαίμονες. Τα τέρατα είναι παντού και είναι πάντα ελαφρώς υψηλότερα από εσάς, καθιστώντας τα Helltides αρκετά σκληρά ώστε να κρατάτε την προσοχή σας καθώς περιφέρεστε συλλέγοντας συνάλλαγμα για να ανοίξετε μπαούλα με λάφυρα.
Η σεζόν 4 δεν διαθέτει έναν μοναδικό μηχανισμό που ενδυναμώνει τον χαρακτήρα σας, όπως η αράχνη ρομπότ από την σεζόν 3 ή οι βαμπιρικές δυνάμεις στη σεζόν 2. Αντίθετα, η δουλειά σας είναι να βοηθήσετε μια ομάδα μισθοφόρων από το Diablo 2 να υπερασπιστούν τον εαυτό τους από το Blood Maiden, ένα νέο κλήσιμο αφεντικό στο Helltide. Η ανταμοιβή σας είναι ένα σωρό κρυφές μνήμες γεμάτες με εξοπλισμό που συνήθως βρίσκατε στο μέγιστο επίπεδο. Πήρα στα χέρια μου ένα δαχτυλίδι που ρίχνει αυτόματα το Corpse Explosion και μερικές άλλες ικανότητες στο νεκρομαντείο μου. Δεν σχεδίαζα να χρησιμοποιήσω αυτή τη δεξιότητα, αλλά όταν η ζωή σου δίνει ένα παράλογα ισχυρό μοναδικό αντικείμενο, αλλάζεις τα σχέδιά σου και το χρησιμοποιείς όσο μπορείς.
Είχα κατακλυστεί με ένα σωρό θρυλικά αντικείμενα που μπορούσα να λυγίσω την κατασκευή μου και, για μένα, αυτό ακριβώς το πρόβλημα θα έπρεπε να έχετε σε ένα action RPG όπως το Diablo 4. Κανείς δεν θέλει να αναγκαστεί να παίξει την πιο προσιτή κατασκευή ισοπέδωσης διαβάστε έναν οδηγό. Όλα πρέπει να είναι αρκετά δυνατά για να πειραματιστείτε. Αν υπήρχε ένα κρίσιμο πρόβλημα με το loot πριν από την 4η σεζόν, ήταν πόσος χρόνος χρειάστηκε για να ενεργοποιήσει ο εξοπλισμός σας μια πραγματική κατασκευή. Η διαδικασία ισοπέδωσης ήταν μια απεγνωσμένη αναζήτηση για πολλά κομμάτια λάφυρας με τα σωστά στατιστικά στοιχεία για να φτιάξετε μια κατασκευή αρκετά ομαλή χρησιμοποιώ. Στην 4η σεζόν, κάθε κατασκευή λειτουργεί ενώ ανεβαίνετε επίπεδο και μεμονωμένα κομμάτια εξοπλισμού μπορούν να το ενισχύσουν με δεξιότητες που διαφορετικά δεν θα είχατε χρησιμοποιήσει. Δεν χρειάζεται πλέον να ανησυχείτε αν η αγαπημένη σας δεξιότητα είναι καλή. Είναι όλα καλά και μπορείτε να αποφασίσετε πώς είναι καλό.
νυχτερινό τραγούδι της σκιάς
Το Diablo 4 κατά την κυκλοφορία είχε τόσες πολλές δυνατότητες να είναι ένα παιχνίδι που γιόρταζε παίζοντας με κάθε παιχνίδι στο sandbox και σας αφήνει να ενσωματώσετε τη φαντασία των κατηγοριών του. Η εμμονή του με το δικό του παρελθόν —συγκεκριμένα το Diablo 2— έθαψε τη χαρά της δημιουργίας του δικού σας ήρωα του Sanctuary. Καθώς η Blizzard έχει καταβάλει δουλειά τους τελευταίους αρκετούς μήνες για να μεταμορφώσει τα βασικά της συστήματα, έχω καταλάβει τους τρόπους με τους οποίους η αρχική φιλοσοφία αγκυροβόλησε το παιχνίδι σε μια σιωπηλή αισθητική που άφηνε τις κατηγορίες και τα τέρατα της να ξεχωρίζουν. Πριν χαλαρώσει το παιχνίδι, ήταν δύσκολο να παρατηρήσετε πώς οι δεξιότητες φωτισμού των μάγων τρίζουν και αφήνουν ίχνη που μοιάζουν σαν να είναι κινούμενα σε χαμηλό ρυθμό καρέ, δίνοντάς του μια σχεδόν ρετρό αίσθηση. Ή πώς οι βάρβαροι εκπέμπουν κύματα θερμότητας σαν να πρόκειται να καούν σε οργή ανά πάσα στιγμή. Όλα αυτά τα πράγματα άξιζαν να είναι σε ένα παιχνίδι όπου έπρεπε να νιώθεις το ίδιο cool όσο όλα φαινόταν.
Το Diablo 4, είμαι πολύ χαρούμενος που μπορώ να πω, επιτέλους, τελικά εκείνο το παιχνίδι.
