Ανασκόπηση The Settlers: New Allies

Η ετυμηγορία μας

Μια αργή και υπερβολικά απλοϊκή άποψη για την οικοδόμηση πόλεων και τη διεξαγωγή πολέμου, αλλά ευλογημένη με υγιεινή εμφάνιση και χαλαρωτική ατμόσφαιρα.

new assassins creed mirage

Το παιχνίδι Geek HUB έχει την πλάτη σαςΗ έμπειρη ομάδα μας αφιερώνει πολλές ώρες σε κάθε κριτική, για να φτάσει πραγματικά στην καρδιά αυτού που έχει μεγαλύτερη σημασία για εσάς. Μάθετε περισσότερα σχετικά με τον τρόπο αξιολόγησης των παιχνιδιών και του υλικού.

Τι είναι αυτό? Ένα υβρίδιο RTS/City builder με ένα κάποτε αγαπημένο όνομα franchise.
Ημερομηνία κυκλοφορίας 17 Φεβρουαρίου 2023
Αναμένετε να πληρώσετε /£50
Προγραμματιστής Ubisoft Blue Byte
Εκδότης Ubisoft
Αξιολογήθηκε στις Core i7 9700K, RTX 2080 TI, 16 GB RAM
Steam Deck N/A
Σύνδεσμος Επίσημη ιστοσελίδα

Οι άποικοι' σκοπός , πίσω στη σειρά της σειράς «90s salad days, ήταν να κάνει την οικοδόμηση πόλεων και στρατών διασκεδαστική και προσιτή. Σε μια περίοδο που το Command & Conquer ήταν τόσο πανταχού παρόν όσο το COD σήμερα και το Age of Empires ήταν η ίδια η ζωή, ήταν λογικό να βλέπουμε χαριτωμένους χαρακτήρες σε πόλεις με σοκολατένια να προσφέρουν μια εναλλακτική σε νεότερους ή λιγότερο έμπειρους παίκτες στρατηγικής. Ήμουν ένας από αυτούς—έχτιζα ευτυχώς ρωμαϊκές πόλεις στο The Settlers III του 1998 χωρίς την παραμικρή ιδέα σχετικά με τις αλυσίδες εφοδιασμού ή τα στατιστικά στοιχεία ζημιών. Ήταν ένα πόδι στην πόρτα για τα πιο σκληρά, πιο στοχαστικά πράγματα.

Δυστυχώς για το The Settlers: New Allies το 2023, από τη στιγμή που έχετε περάσει από αυτήν την πόρτα και αφιερώσετε χρόνο με τα πιο σκληρά και πιο στοχαστικά πράγματα, δεν υπάρχει πραγματικά καμία επιστροφή σε αυτό. 13 χρόνια μετά την τελευταία κυκλοφορία του Settlers, το Ubisoft Blue Byte, ένα ταλαντούχο στούντιο με πολλά παιχνίδια Anno με σχολαστική κατασκευή, δεν φαίνεται να βρίσκει τρόπο για την χαριτωμένη αισθητική, τους λεπτούς χάρτινους μηχανισμούς μάχης και την οικοδόμηση πόλης. μαζί σε ένα σύγχρονο πλαίσιο.

(Πίστωση εικόνας: Ubisoft)

Πέρασα πολύ καιρό θρηνώντας για την απουσία κουμπιού γρήγορης προώθησης σε αυτό το παιχνίδι. Είναι μια αινιγματική παράλειψη, δεδομένου ότι οι προηγούμενοι Settlers επέτρεπαν στον παίκτη να επιταχύνει τον χρόνο όπως ήθελε και ίσως η πρόθεση πίσω από αυτό είναι να σας αναγκάσει να εστιάσετε στην αλυσίδα παραγωγής σας αντί να κυνηγάτε ευγενικά χωρίς να παρατηρήσετε ότι το πριονιστήρι σας ήταν χωρίς ξυλεία. μέρες στο τέλος. Αλλά αν συμβαίνει αυτό, είναι ένα άστοχο κομμάτι του σχεδιασμού.

Αντί να εστιάσω στις μικρολεπτομέρειές μου, το να βλέπω τα πάντα να παίζουν με ρυθμό τεκτονικής πλάκας οδήγησε μόνο σε έντονη δυσαρέσκεια. Η αλυσίδα παραγωγής, από ακατέργαστους πόρους έως μονάδες και αντικείμενα, θα έπρεπε να είναι το καλύτερο κομμάτι αυτού του παιχνιδιού, μια ευκαιρία να σχεδιάσετε προσεκτικά την τοποθέτηση όλων των όμορφα διαμορφωμένων κτιρίων και να ρίξετε μια καλοπροαίρετη ματιά σε κάθε ρόλο τους, μετατρέποντας, για παράδειγμα, πέτρινες πλάκες σε σφυριά για μηχανικούς. Ή σιδηρομετάλλευμα σε πλινθώματα σιδήρου σε τσεκούρια για στρατιώτες. Καθώς σκάβετε βαθύτερα στην εκστρατεία και οι οικισμοί σας γίνονται πιο περίπλοκοι, υπάρχει απόλαυση που μπορείτε να βρείτε εδώ, να χτίζετε αποδοτικά μικρά συγκροτήματα κτιρίων και να παρακολουθείτε τους ανθρώπους να τρέχουν πόρους μεταξύ τους με προσεκτικό τρόπο.

Σε αυτές τις στιγμές, όταν όλα λειτουργούν, το The Settlers: New Allies δίνει μια πειστική εντύπωση ενός παιχνιδιού που θα απολάμβαναν οι νεοφερμένοι στη στρατηγική και την οικοδόμηση πόλεων. Υπάρχει κάτι στα φωτεινά χρώματα και το τμήμα εγχόρδων στο soundtrack που απλά σας χαλαρώνει. Κάτι σχετικά με τον τρόπο με τον οποίο οι κατοικίες κουμπώνουν μεταξύ τους σε μικρές βεράντες καθώς τις τοποθετείτε, με γέφυρες πάνω από δρόμους, που σας προκαλεί τάξη και ακόμη και γραφικότητα σε αυτόν τον κυνικό, χαοτικό κόσμο. Είναι υγιεινό. Φιλικός. Εύκολο στην ανάγνωση.

(Πίστωση εικόνας: Ubisoft)

Έξι ώρες αργότερα, όμως, το «εύκολο στην ανάγνωση» έχει μετατραπεί σε «απογοητευτικά ρηχό». Όταν εμφανίζεται ένα πρόβλημα στα logistics της πόλης σας, η βασική αιτία είναι σχεδόν πάντα ότι ένα λατομείο ή μύλο ξυλείας έχει ξεμείνει από συγκομιδή πέτρα ή ξύλο. Υπάρχει μια ξεκάθαρη λύση σε αυτό, και είναι η τοποθέτηση ενός λατομείου ή ενός μύλου ξυλείας κοντά σε μερικές ακόμη πέτρες ή δέντρα. Αλλά από το σημείο που συνειδητοποιείς ότι έχεις ξεμείνει από το σίδερο μέχρι τη στιγμή που οι πολεμιστές αρχίζουν να βγαίνουν ξανά από τον στρατώνα σου, αρκετές αιωνιότητες νιώθουν σαν να έχουν περάσει. Δεν είναι μια βαρετή υλικοτεχνική πρόκληση για επίλυση, απλώς μια μακροπρόθεσμη.

σπόρος ηρωβρίνης

Και αυτό θα ήταν αποδεκτό, σχεδόν, αν το μισό του παιχνιδιού RTS ήταν βαθύ και συναρπαστικό. Αλλά αυτό είναι το The Settlers—ακόμα και στην μεγαλοπρέπεια του MS-DOS, το μόνο που έπρεπε να κάνετε για να επιτύχετε στρατιωτική υπεροχή ήταν να στρατολογήσετε ένα πλήθος πολεμιστών και να κάνετε δεξί κλικ σε έναν εχθρικό πύργο. Έτσι αποδεικνύεται και εδώ. Μπορείτε να κάνετε ζουμ στα fracas και να παρατηρήσετε κάθε αιώρηση του τσεκούρι με περισσότερες λεπτομέρειες τώρα, αλλά δεν συμβαίνει σχεδόν το Total War εκεί κάτω. Οι ράβδοι υγείας εξαντλούνται με ελάχιστη έως καθόλου προσοχή στις γωνίες των πλευρών, την κόπωση της μονάδας ή το πλεονέκτημα ανύψωσης. Το τακτικό στοιχείο της μάχης φτάνει μόνο μέχρι τη σύνθεση του στρατού σας - φύλακες υψηλής υγείας, χαμηλού DPS, πολεμιστές υψηλών DPS και μονάδες βεληνεκούς τοξότων και αρμπαλιστών - αλλά ακόμα και τότε, υποπτεύομαι ότι το να έχετε απλώς ένα συνολικό αριθμητικό πλεονέκτημα είναι το μόνο «τακτικές» που χρειάζεστε για να κερδίσετε τους περισσότερους αγώνες.

Υπάρχουν χειρότερα νέα στο τεχνικό μέτωπο: ένα γερό φρούριο αυτό δεν είναι. Στις αψιμαχίες πολλών παικτών, τα ζητήματα υστέρησης είναι ο πιο σκληρός εχθρός όλων, με αποτέλεσμα οι έποικοι να μένουν ακίνητοι και να αρνούνται εντελώς να επιλεγούν. Είναι μια πιο ομαλή διαδρομή σε έναν παίκτη, αλλά εξακολουθούσα να έχω αρκετές παγώσεις οθόνης φόρτωσης και μόνο μερικά σφάλματα στην επιφάνεια εργασίας αμέσως μετά τη φόρτωση μιας αποθήκευσης.

(Πίστωση εικόνας: Ubisoft)

Ούτε μπορεί να βρεθεί λύτρωση στην εκπληκτικά βαριά ιστορία της καμπάνιας. Ταξιδεύετε ανάμεσα στα νησιά ενός πανέμορφου τροπικού αρχιπελάγους, αποκρούοντας ληστές και ψάχνετε για κλεμμένους θησαυρούς και αντικείμενα, αλλά μοιάζει πολύ με το να χτίζετε οικισμούς επανειλημμένα και μετά να κάνετε κλικ στο εικονίδιο του σκηνικού πάνω από την έδρα της βάσης σας αφού πετύχετε συγκεκριμένους στόχους. Όπως όλα τα άλλα εδώ, οι χαρακτήρες και οι διάλογοι είναι απίστευτα αφελείς και υγιεινοί, σαν μια ευρωπαϊκή διαφήμιση σοκολάτας μεταγλωττισμένη στα αγγλικά, αλλά αυτό δεν είναι αρκετό για να σας κάνει να επενδύσετε στη δεινή θέση του λαού σας.

Μια καλή καμπάνια RTS θα πρέπει να αποτελεί μια πολύ συγκεκριμένη πρόκληση σε κάθε αποστολή, όπως κάνει η αρχική καμπάνια του Starcraft II. Σκίζετε το προηγούμενο βιβλίο σας και χαϊδεύετε το πηγούνι σας σχετικά με το πώς να πλοηγηθείτε σε ένα νέο περιβαλλοντικό εμπόδιο ή περιορισμό πόρων. Δεν είναι αρκετό αυτό εδώ. Η κλίμακα της λειτουργίας που διαχειρίζεστε μεγαλώνει, αλλά δεν είναι φρέσκια από τη μια πράξη στην άλλη.

Ωστόσο, υπάρχουν πολύ συγκεκριμένοι όροι με τους οποίους μπορείτε να απολαύσετε αυτό το παιχνίδι. Κάθε ίνα του φαίνεται να έχει σκοπό να σας χαλαρώσει και να σας παρηγορήσει, από τις ζωγραφικές και βουκολικές σκηνές που δημιουργεί ο κινητήρας Snowdrop της Ubisoft μέχρι τα εντελώς ξεχασμένα αλλά παρόλα αυτά ήρεμα σκηνικά της καμπάνιας. Για ένα παιχνίδι στο οποίο στέλνετε τακτικά δεκάδες ανθρώπους στην καταδίκη τους ή σφαγιάζετε τους εχθρούς τους κατά δεκάδες, είναι παραδόξως ειρηνικό.

τοίχο από νεκρά αυγά του Πάσχα

(Πίστωση εικόνας: Ubisoft)

Και υπάρχει κάποια αξία για τους νεοφερμένους στο είδος και τους νεότερους παίκτες, επίσης. Αυτό που μπορεί να φαίνεται υπερβολικά απλοποιημένο σε έναν παίκτη μπορεί να είναι ένα εύχρηστο σημείο εισόδου σε έναν άλλο, αν και αυτά τα προαναφερθέντα τεχνικά ζητήματα δεν κάνουν διακρίσεις βάσει του επιπέδου εμπειρίας.

Ίσως ψάχνω για θετικά τόσο δύσκολα απλά επειδή είναι τόσο δύσκολο να ξεκινήσεις ένα παιχνίδι που φαίνεται τόσο σοβαρό και τόσο πρόθυμο να σου αρέσει. Αισθάνεται σαν να διώχνετε ένα σκοτεινό και κακομαθημένο αλλά εξαιρετικά χαριτωμένο κουτάβι. Οι μακροχρόνιοι θαυμαστές των Settlers ίσως εξυπηρετούνται καλύτερα από τους επερχόμενους Pioneers of Pagonia, του οποίου ο προγραμματιστής Envision Entertainment περιλαμβάνει ιδρυτές των αρχικών παιχνιδιών Settlers. Αλλά για τους παίκτες πιο πράσινης στρατηγικής που δεν θέλουν να παρασυρθούν από περίπλοκους μηχανικούς ή απλώς νοσταλγούς στρατηγούς πολυθρόνας που έχουν απόλυτη ανάγκη χαλάρωσης, υπάρχει κάτι εδώ. Αν έχεις την υπομονή.

Μια αργή και υπερβολικά απλοϊκή άποψη για την οικοδόμηση πόλεων και τη διεξαγωγή πολέμου, αλλά ευλογημένη με υγιεινή εμφάνιση και χαλαρωτική ατμόσφαιρα.